Compostela.nl

Nieuws d.d. medio november 2018:

1.     Wij kijken terug op een bijzonder geslaagde Jacobsdag op zondag 29 juli jl. De keuze voor de recent opnieuw aangelegde binnentuin van het Oude Weeshuis als locatie voor zowel de viering als later voor het gezellig samenzijn (met drinken en eten) bleek een voltreffer. De weergoden waren ons bijzonder goed gestemd op die dag; droog, niet te warm. Perfect ! Een mooie wandeling langs de Waal en over enkele boerenlandpaden in de Ooijpolder; een prettige en gastvrije ontvangst tijdens een rustpauze door ‘Jacobus’ van Bronswijk en zijn maat, met zicht op de kerk van Persingen. De uitleg over recente ontwikkelingen inzake de inrichting van de Ooijpolder door een deskundige gids. Het onderlinge contact met gelijkgestemden. Het was weer een bijzondere ervaring.
   
   

2.  Op de maandag voor de Vierdaagse is onze kapel inmiddels traditioneel trefpunt voor Jacobspelgrims uit het gehele land, die ook graag meedoen aan de Vierdaagse. De belangstelling hiervoor is van jaar tot jaar flink gegroeid. Martha en Frits Jans én Hannie Willems hebben er ook dit jaar voor gezorgd dat het een gezellige boel was en alles op rolletjes verliep.
   
   

3. Af en toe krijgen wij het verzoek om een groep bezoekers te ontvangen in de kapel en om daarbij iets te vertellen over de geschiedenis van kapel en gasthuis én over het huidig gebruik van de kapel. In Oktober j.l. waren er zelfs 2 groepen: eerst op een zaterdag een groep van ca 15 oudere dames (oud-collega’s ?); een week later een groep van ca 25 scholieren, VWO 5e klas uit Venlo. In beide gevallen een aandachtig en dankbaar publiek. Leuk om te doen.
   Ook de mensen van het Gilde komen regelmatig met een groep mensen op bezoek in de kapel. Hiervoor zijn aparte afspraken gemaakt zodat zij zelf toegang kunnen krijgen.
   
   

4. Eind september j.l. was het weer afgelopen met de zaterdag-openstelling van de kapel. Wij hoorden veel positieve reacties, zowel van bezoekers als van de betrokken vrijwilligers (die wij hierbij nogmaals graag bedanken voor hun inzet !). Dit initiatief zal in principe volgend jaar worden doorgezet. Eind nov. 2018 zal er weer een evaluatie-avond met alle betrokken vrijwilligers gehouden worden.
   
   

5. De kapel is op initiatief van de gemeente Nijmegen (eigenaar van het monument) voorzien van brandalarm. In het voorjaar hebben wij een ‘vals alarm’ beleefd: omwonenden in rep en roer, mensen van de brandweer in allerijl ter plekke, etc. Gelukkig was er geen sprake van brand.
   Onderzoek wees uit dat het alarm in de stookruimte defect moet zijn geweest, waardoor het alarm in werking is gesteld. Dit alarmpunt is inmiddels vervangen. En nu maar hopen dat het voorlopig daarbij blijft.
   
   

6. In de zomer werd geconstateerd dat op het dak van de kapel een stuk zink los was gekomen. Om te voorkomen dat het naar beneden zou vallen (met mogelijk ernstige gevolgen voor een toevallige passant !) moest snel worden ingegrepen. Een aannemer heeft het weer in orde gemaakt.
   Enige tijd later zijn ook nog enkele dakgoten schoongemaakt; waarschijnlijk vuil van de recente nieuwbouw in de direct omgeving van de kapel.
   
   

7. Bericht van Bärbel de Groot: Met Maria Magdalena op pelgrimstocht
   Van 13 tot 20 oktober heb ik deelgenomen aan een wonderbaarlijke reis door Frankrijk in het spoor van Maria Magdalena. Hoe ik ertoe kwam had al iets miraculeus. Wonende in Nijmegen in het bisdom Den Bosch ontgaat je veel wat er gebeurt aan de Lentse kant van de Waal. Toevallig of niet ging ik voor een studiemiddag naar Tilburg en kwam naast Margreet Sanders, jongerenpastor in Elst, te zitten. Spontaan gaf zij aan mij de folder: Parochiereis Maria Magdalena in Frankrijk. Een blik was voldoende, ik las “zondag 14 oktober Vezelay” en zei: “Ik ga mee! Kan ik mee?” Er waren nog enkele plaatsen open.
   

   Wat een bijzondere reis in het voetspoor of liever gezegd volgend haar relikwieën! Vandaag nog houdt het me bezig waarom, wat is de aantrekkingskracht van haar, van de vele legendes rondom haar? Van 13 tot 20 oktober gingen wij, 37 mensen, oud èn jong, op reis naar Vezelay, Taizé en Cluny, Saintes Maries de Mer, Saint Maximin la Sainte Baume en  Beaune en afsluitend een bezoek aan La Madeleine in Parijs. Een boeiend, ontroerend, inspirerend en vermoeiende reis.
    
   Vezelay boven op de heuvel
   Slechts 350 mensen wonen vandaag in deze plaats. In de middeleeuwen op het hoogtepunt van de verering waren het er 10.000. Het was en is een rustplek onderweg naar Santiago de Compostela. Vandaag bezoeken rond twee miljoen mensen deze kathedraal: pelgrims, kunstkenners, zoekers en mensen onderweg. Dit aantal is de reden waarom de monastieke gemeenschap van Jeruzalem voor deze plek gekozen heeft om te bidden en te vieren en er te zijn voor de bezoekers zo vertelde ons een Nederlandse zuster over haar religieuze gemeenschap (opgericht in 1975 om God, de Eeuwige present te stellen in de grote steden.) Zo vele bezoekers zijn net een grote stad!
   Het was mijn hartenwens eens de ongelofelijke mooie beeldhouwwerken van de kathedraal gewijd aan Maria Magdalena in het echt te zien. Wat een rijkdom aan details, een rijk in steen gehouwen bijbels beeldenboek, soms vreemd, soms wreed ( het lijken nachtmerries te zijn) en dan weer ontroerend schoon. Je moet het zelf zien, tijd en stilte meenemen, aandachtig kijken in de grote ruimte, de beelden en heel langzaam schuifelen door de kerk.
   Wat heeft deze kerk met Maria Magdalena te maken?
   Benedictijnen lieten zich in de 9e eeuw op de heuvel neer. In die tijd vernietigden Saracenen grote streken van de Provence. Het verhaal gaat dat het gebeente van Maria Magdalena uit veiligheid naar Vezelay gebracht werd: het begin van de verering. Met de bouw van de huidige basilica werd in 1096 begonnen, gewijd in 1104. Echter in de 13e eeuw ging de belangstelling voor Vezelay achteruit, de pelgrims gingen nu naar het zuiden naar Saint Maximin om daar Maria Magadelena te vereren.  Want haar relikwieën werden nu aangezien voor vervalsingen.
   Echter tot vandaag blijven pelgrims komen…
   Maria Magdalena, de nieuwe naam voor de Betuwse kerken van Huissen tot Elst
   “Paus Franciscus noemt Maria Magdalena Apostel van de Hoop. Op 10 juni 2017 verhief de paus haar gedachtenis (22 juli) tot feestdag. Daarmee gaf hij Maria Magdalena dezelfde status als de apostelen, in navolging van de middeleeuwse theoloog Thomas van Aquino die haar ’apostel der apostelen’ noemde. Zij immers was het die Jezus trouw bleef tot het bittere einde aan het kruis, zij was het die in alle vroegte het graf van Jezus kwam bezoeken en Hem als eerste begroette als de Verrezene.” Met deze woorden wordt de keuze voor de naam Maria Magdalena voor de nieuwe gefuseerde  parochie uitgelegd.
   Noli me tangere ( “Raak me niet aan”)
   Dit zijn de woorden van de opgestane Heer in de tuin bij het graf waar hij Maria Magdalena ontmoet (Johannes 20,17). Eigenlijk heel verrassend want juist pelgrims zijn er op uit om de relikwie aan te raken. Aanraken van hetgeen je niet kunt aanraken, God ervaren zo dichtbij mogelijk en tegelijkertijd weten dat er afstand is. Het goddelijke mysterie is op de een of andere wijze voelbaar en ook weer niet. Het blijft onuitsprekelijk en onbereikbaar en toch “soms even”.  Je verlangt ernaar hem nabij te zijn, de verrezen Heer boven het portaal van de kerk waardoor je de kerk binnentreedt. De Heer zegenend en de heilige Geest uitgietend over de wereld. Ook ik wil aanraken.
   Een onvergetelijke reis! Ik zou er nog veel meer over kunnen vertellen!