Op 11 maart 2007, midden in de veertigdagentijd, sprak Els Gillissen uit Nijmegen in onze kapel een overweging uit bij het houten Kruis van Klaus van de Locht. Haar gedachten kwamen binnen tijdens een 'solo-meditatie' in de kapel in het kader van een opdracht binnen haar Theologiestudie.

De veertigdagentijd is een tijd van bezinning en stilstaan bij ons eigen leven.

We leven naar Pasen toe.
In de goede week heeft het kruis een zeer centrale plaats.
Zonder het kruis geen opstanding van Pasen.                                                                   

Ik zie een ruw houten kruis op een lange ijzeren staaf en sokkel met veel gaten en scheuren.
Daarachter schijnt de zon binnen.
Het kruis wordt verlicht.
Door het zien komen gedachten.
Kruis:gebroken stuurwiel gered uit het water van de Waal krijgt een nieuwe bestemming.
Stuurwiel bepaalt de koers van een schip.
Het kruis kan de koers van een mensenleven bepalen.
Afvalhout tot nieuw leven gebracht in dit mooie kunstwerk.
Het kruis waar Jezus aan gestorven is door veel pijn.
Daardoor is de redding gekomen voor de mensen en het kan de mensen een nieuwe bestemming geven.
Kruis als redding en verlossing.
Gaten: Leven....  Kruis: levensweg....       Verweerd: lijden.....
Broos in het midden, kruis valt bijna uit elkaar, op sommige plaatsen staat het voor lijden en verdriet, verweerd, veel meegemaakt.
Is zo onze levensweg?
Soms zie je een figuur in het kruis ontstaan door de gaten.
Je ziet ook licht door de openingen van het kruis heen.
Licht geeft uitzicht, hoop.
Waarom vind ik het mooi?
Het zegt iets over Christus lijden en moeite.
Hij heeft voor ons geleden.
Het verweerde kruis brengt dit zeer mooi tot uiting.
Het zegt iets over de liefde die Hij voor de mensen heeft.
Lijdende Christus werd lijdende Mens.
Nog steeds lijden er mensen, soms ook voor anderen.
Aan het kruis genageld. Wordt benadrukt door de ronde gaten in het kruis (spijkers).
Je voelt als het ware wat een spijker doet (pijn lijden) maar ook hier komt weer licht

doorheen… verlossing.
Het kruis is verweerd, daarom mooi omdat het zo lang in het water heeft gelegen en
stroomafwaarts is meegevoerd, waar het op het Waalstrandje is terechtgekomen.
Het hout heeft veel te lijden gehad,door water en zon, gevormd door slijtage maar daar tegenover ook weer mooi opgedroogd door de zon waardoor de kunstenaar het mooi vond om er iets van te maken.
Zo is het in een mensenleven ook.
Door de slijtage van het leven: verdriet,ziekte enz. worden wij gevormd naar een mooier mens of een mens met een nieuwe bestemming.
Dit is niet altijd even plezierig.
Willen wij het kruis volgen?
Willen wij lijden om in het licht te komen. (gaten in het kruis kan licht doorheen komen) 
Wil je het kruis als realiteit in je leven ervaren?
Durf je op dit kruis te vertrouwen, dat het verlossing brengt door verdriet en pijn heen? 
Durf je te kiezen…dat niet alleen Jezus ( Christus) geleden heeft aan het kruis…. maar dat als wij zoals Christus heeft laten zien, dat verdriet en pijn niet altijd het laatste woord hebben, wij ook uiteindelijk een mooier en waardevoller leven hebben….. en dat er zelfs een nieuwe toekomst voor ons ligt.
Ga je dit leven met Christus aan?

Dit gebruikte materiaal maakt het kunstwerk mooi.
Een doorleefd mensenleven maakt het ook mooi en waardevol.
Afgedankt materiaal. Christus werd ook afgedankt en bespot maar daardoor kwam er iets moois voor de mensheid.

Kijken naar dit kruis roept emoties en gedachten op die voor iedereen verschillend zullen zijn en misschien ook anders dan de kunstenaar bedoelde.
Dit waren mijn gedachten toen ik daar alleen in de kapel was bij het kruis.